Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2: Beklenti ve Gerçeklik Arasındaki İnce Çizgi

Yılların sancılı bekleyişi sona erdi, ancak Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2’nin karanlıktan çıkışı, şafağın zaferini değil, alacakaranlığın belirsizliğini getirdi. Geliştirme cehenneminden kurtulan oyun, ilk ön incelemelere göre, kimlik arayışında olan, potansiyeli ve zayıflıkları arasında tehlikeli bir dans sergileyen bir yapım.

Eleştirmenlerin üzerinde birleştiği tek bir gerçek var: Oyunun atmosferi kusursuz. The Chinese Room, Dünya'nın Karanlığı’nın gotik-punk ruhunu, Seattle'ın neon ışıklarıyla ıslanan sokaklarına ustalıkla işlemiş. Bir avcı olmanın tekinsiz hissi ve gecenin vaat ettiği sırlar, oyuncuyu anında içine çeken bir dünya yaratıyor. Bu cephede oyun, mirasının hakkını veriyor.

Ancak bu büyü, hantal bulunan dövüş mekanikleri ve sığ rol yapma elementleriyle bozuluyor. Bloodlines 2, selefinin derin diyalog ve seçim özgürlüğü mirasını terk edip daha çizgisel bir aksiyon patikasına sapmakla eleştiriliyor. Karakter gelişiminin sınırlı kalması ve görev yapısının oyuncuya pek alan tanımaması, en büyük endişe kaynakları olarak öne çıkıyor. Anlatı ilgi çekici bir gizemle başlasa da yaptığınız seçimlerin hikâyeye somut bir etkisinin olmaması, rol yapma deneyimini zayıflatıyor.

PC Gamer

Bloodlines 2 is good, sometimes even great, and it absolutely sated my appetite for a blood-fuelled undead yarn. But it is a sequel in name only, and it never really enthusiastically embraces being an RPG. Given its predecessor’s cult status, and the source material, that’s bound to be a disappointment for some. – Fraser Brown

Eurogamer

This is an action RPG with barely any character development (or even customisation) in it. You have four abilities you can use, tied to the clan you belong to, and you will unlock all of them within a couple of hours of play. And that’s it – you won’t get any more powerful after that. Powers don’t evolve or change. You can, if you like, unlock powers from other clans, but this won’t increase your overall power or offer more abilities to use in combat. It only offers variation and the potential to mix which four abilities you use, which might lead to finding a new combination you prefer, but it didn’t for me. I ended up using more or less my default abilities for the entirety of the 25-hour game. This, coupled with there being no loot or equipment in the game, makes character development feel thin to the point of nonexistent. – Robert Purchase

IGN

Where it falls down the most, unfortunately, is as an RPG. You are playing as an elder vampire, so it’s not exactly a typical zero-to-hero story. But just to give a representative example, the damage your melee attacks do at the very beginning is exactly the same as it will be in the final boss fight. You awaken new powers called Disciplines, like being able to turn invisible or smooch an enemy to turn them to your side, but you’ll get all of them for your chosen clan within the first eight hours or so, after which point anything else is mostly a sidegrade. You can upgrade your health track by finding hidden symbols painted in blood across Seattle, but overall there isn’t much of a sense of power progression throughout most of the campaign. -Leana Hafer

Gamesradar

Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2 is the definition of a crying shame. Clumsy writing and flat, repetitive world design expose a handful of good ideas that never take root, while its poor technical quality and unstable performance will render it unplayable for some. The result is a half-baked, blunt-toothed action-mystery hybrid that disappoints at almost every turn, struggling to leave even the ghost of a good impression. – Jasmine Gould-Wilson